این پرونده اواسط بهمن ۱۴۰۱ در پایتخت گشوده شد.
در آن روز راننده خودروی پرایدی، مردی را که از ناحیه سر هدف اصابت گلوله قرار گرفته بود مقابل اورژانس بیمارستانی در پایتخت رها کرد و متواری شد. ساعتی بعد جوان مجروح جان باخت و ماموران با استعلام شماره پلاک خودروی پراید، راننده آن را دستگیر کردند.
او گفت: من و میلاد (جوان جان باخته) هردو سارق هستیم و سابقه داریم. آن شب قصد سرقت تابلوی فروشگاهی را داشتیم که پلیس سر بزنگاه، مچمان را گرفت.
ما می خواستیم فرار کنیم اما پلیس به تعقیبمان پرداخت. من و میلاد می دویدیم تا به ماشین پراید من برسیم و فرار کنیم اما سرباز کلانتری، گلوله ای به سمت میلاد شلیک کرد. من هم او را سوار ماشین خود کردم و به بیمارستان رساندم.
جوان سارق پس از این اظهارات بازداشت شد و بازپرس جنایی، سرباز کلانتری و مامور پلس را به دادسرا احضار کرد. سرباز ۲۰ ساله گفت: آن شب با دیدن سارقان که در حال سرقت بودند به سراغشان رفتیم تا دستگیرشان کنیم. آنها اما فرار کردند و ما به تعقیبشان پرداختیم.
حتی چند تیر هوایی هم شلیک کردیم اما سارقان تسلیم نشدند. سپس مامور پلیس می خواست به سمت سارقان تیراندازی کند اما گلوله گیر کرد. برای همین من به سمت سارقان شلیک کردم که گلوله به یکی از آنها اصابت کرد. من قصدم گرفتن جان وی نبود.
با تکمیل تحقیقات در این پرونده، بازپرس جنایی برای سرباز جوان به اتهام مباشرت در قتل غیرعمدی کیفرخواست صادر کرد.
ثبت دیدگاه