فروردین سال ۱۳۹۶ شهروندی در تماس با مرکز فوریت‌های پلیسی اعلام کرد که مردی مست در یکی از خیابان‌های جنوب تهران با عربده‌کشی آرامش و امنیت مردم را سلب کرده است.
پس از آن مأموران به محل اعلام‌شده رفتند و در همان ابتدا با مرد جوانی به نام شهرام که در حالت مستی عربده‌کشی می‌کرد، مواجه شدند و زمانی که قصد دستگیری وی را داشتند، شهرام با سلاح سرد اقدام به خودزنی کرد تا بتواند از دست مأموران بگریزد.
در این میان مأموران با صحبت و دعوت شهرام به آرامش تلاش کردند او را به داخل خودروی پلیس هدایت کنند، اما او مقاومت کرد و مأموران هم با شلیک چند تیرهوایی از او خواستند تا سلاحش را زمین بگذارد که متهم امتناع کرد و در نهایت یکی از مأموران به نام امیر چهار گلوله به جلوی پای شهرام شلیک کرد و یکی از گلوله‌ها به پای مرد مست خورد و او زمینگیر شد.
در ادامه متهم را به بیمارستان منتقل کردند و وی پس از بهبودی نسبی و ترخیص از بیمارستان از مأمور پلیس شکایت کرد.با تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه 2 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
نخستین جلسه دادگاه
در ابتدای جلسه، شهرام با تشریح شکایتش عنوان کرد: من حاضر به گذشت نیستم و متهم باید علاوه بر پرداخت دیه، مجازات هم شود.
سپس مأمور جوان به جایگاه رفت و گفت: شهرام آن شب مست بود و چاقویی در دست داشت و می‌خواست به ما حمله کند که من هم با رعایت قانون به‌کارگیری سلاح ابتدا چند تیر هوایی شلیک کردم تا او خلع سلاح شود و خودش را تسلیم کند، اما او هم مقاومت کرد و هم تسلیم نشد.
در پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند و با توجه به بازبینی فیلم صحنه درگیری و تأیید خودزنی شهرام در محل و همین‌طور اصابت گلوله‌ها از فاصله دو متری، مأمور پلیس را به پرداخت دیه و شش ماه حبس محکوم کردند.
پس از صدور حکم، شهرام با مراجعه به دادگاه گفت: عوارض اصابت گلوله به پایم باعث شد پزشکان مجبور شوند پایم را قطع کنند. به‌همین خاطر خواستار محاکمه مأمور پلیس و مجازات او به اتهام نقص عضو هستم.
به این ترتیب مأمور پلیس برای دومین بار محاکمه شد.
دومین جلسه دادگاه
در این جلسه شاکی گفت: ۱۱ بار تحت عمل جراحی قرار گرفتم اما نتیجه نداد و پزشکان به ناچار پایم را قطع کردند. به‌همین خاطر برای متهم درخواست اشد مجازات دارم.
در ادامه وکیل مأمور پلیس در دفاع از موکلش گفت: پزشکی قانونی به‌طور دقیق اعلام نکرده که قطع پای شاکی به‌خاطر عوارض اصابت گلوله بوده یا در روند درمان قصور پزشکی صورت گرفته است. از این رو درخواست می‌کنم تا کارشناسان پزشکی قانونی به طور دقیق مشخص کنند که عامل قطعی پای شاکی چه بوده است.
با این درخواست وکیل مدافع پرونده به کمیسیون پزشکی قانونی فرستاده شد و کارشناسان این سازمان در گزارشی اعلام کردند، سرایت جراحت ناشی از گلوله موجب قطع پا شده و قصور پزشکی صورت نگرفته است.
به این ترتیب متهم برای بار سوم محاکمه شد.
سومین جلسه دادگاه
در ابتدای این جلسه شاکی به جایگاه رفت و گفت: بعد از اینکه پایم را قطع کردند دیگر نمی‌توانم کار کنم. من مشکل مالی شدید دارم با این حال برای درمانم هزینه زیادی کرده‌ام اما نتیجه نداده و زندگی‌ام نابود شده‌است.
حالا هم می‌خواستم متهم قصاص شود اما چون قصاص متهم امکان‌پذیر نیست هم درخواست دریافت دیه و هم درخواست پرداخت هزینه‌های درمانم را دارم.
بعد از آن امیر به جایگاه رفت و گفت: در زمان وقوع حادثه من به صورت پنج ساله و پیمانی به استخدام پلیس درآمده بودم و پس از این حادثه از کار بیکار شدم و حالا هم بیشتر از 4 سال است که دیگر پلیس نیستم، اما از آنجا که برای مجموعه پلیس ثابت شد من با رعایت قانون به کارگیری سلاح، شلیک کرده بودم و قصوری مرتکب نشده‌ام دیه را پرداخت کرد.
من با اختیار خودم وارد درگیری با شاکی نشدم. آن روز یک گشت پلیس به محل رفت اما موفق نشد شهرام را کنترل کند و به ناچار درخواست کمک کرد و من به عنوان نیروی امدادی در محل حاضر شدم.
وقتی هم آمدم هیچ اشتباهی انجام ندادم. من با اصطلاحات پزشکی قانونی آشنایی ندارم و نمی‌دانم شاکی چه موقعی دوباره به آنجا مراجعه کرده و در محل دادگاه در جریان نتیجه کمیسیون پزشکی قرار گرفتم.
با پایان جلسه دادگاه، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
ثبت دیدگاه