براساس گزارش فایننشال تایمز، در این تکنیک، دانشمندان درمان آنتی‌بادی را به موش‌های میان‌سال تزریق کردند که از عملکرد نوعی پروتئین با نام «اینترلوکین 11» جلوگیری می‌کند. این پروتئین باعث التهاب می‌شود و در سلول‌های انسانی با فرایند پیری در ارتباط است.
ابتدای آزمایش، موش‌ها حدود 17 ماه سن داشتند که تقریباً معادل 55 سال برای انسان‌هاست. دانشمندان هر سه هفته یک بار به گروهی از موش‌ها آنتی‌بادی تزریق کردند و برای گروه دیگری از موش‌ها هیچ درمانی در نظر نگرفتند.
افزایش عمر و سلامت بهتر موش‌ها
آن‌ها متوجه شدند موش‌های تحت درمان با آنتی‌بادی حدود 25 درصد بیشتر از گروه کنترل عمر کرده‌اند.
همچنین این موش‌ها در سنین پیری سلامت بهتری داشتند؛ برای مثال، لاغرتر و قوی‌تر از موش‌های درمان‌نشده بودند و کبد و متابولیسمشان نیز عملکرد بهتری داشت. علاوه‌بر‌این، فقط 16 درصد موش‌های درمان‌شده به سرطان مبتلا شدند، درحالی‌که این میزان برای گروه دیگر 61 درصد بود.
یافته‌های دانشمندان که در مجله Nature منتشر شده است، نشان می‌دهد هدف قراردادن اینترلوکین 11 می‌تواند به رویکردی امیدوارکننده برای مبارزه با آثار منفی پیری در انسان‌ها بینجامد.
با‌این‌حال، برای تعیین این موضوع که این نوع درمان می‌تواند بر انسان‌ها نیز تأثیرات مشابهی داشته باشد یا خیر، باید تحقیقات بیشتری انجام شود. دانشمندان ابتدا باید مشخص کنند چرا مسدودکردن عملکرد پروتئین IL-11 باعث افزایش طول عمر موش‌ها شده است.
ثبت دیدگاه