این یافته‌ها پیامدهای عمیقی برای درک توسعه مغز دارند و می‌توانند به راه‌اندازی استراتژی‌های توانبخشی شخصی و بازیابی بینایی کمک کنند.
اتصالات مغزی منحصر به‌فرد افراد نابینا
دانشمندان در طول دهه‌ها می‌دانستند که قشر بینایی در افراد نابینا به محرک‌های بی‌شماری از جمله لمس، بویایی، مکان‌یابی توسط صدا، بازخوانی حافظه و پاسخ به زبان واکنش نشان می‌دهد. با این‌حال، عدم وجود یک رشته مشترک که وظایفی را که مناطق اصلی در قشر بینایی را فعال می‌کند به هم پیوند دهد، باعث گمراهی محققان شده است.
مطالعه جدید به رهبری «لنیا آمارال» و «استریم آمیت» توضیح قانع کننده‌ای ارائه می‌دهد: تفاوت در نحوه سازماندهی مغز هر فرد.
استریم آمیت، سرپرست آزمایشگاه حسی و حرکتی جرج‌تاون، می‌گوید: «ما این سطح از تنوع اتصالات عصبی قشر بینایی را در بین افراد بینا نمی‌بینیم. اتصال قشر بینایی در آنها نسبتاً ثابت است. اما الگوی اتصالات مغزی در افرادی که نابینا به دنیا می‌آیند متفاوت‌تر است و در طول زمان پایدار است. به‌طوری که می‌توان فرد نابینا را از روی الگوی اتصال مغزی آن شناسایی کرد.»
این مطالعه شامل نمونه کوچکی از افراد نابینای مادرزادی بود که در طی دو سال تحت اسکن‌های مکرر ام‌آرآی قرار گرفتند. محققان از تکنیک تصویربرداری عصبی برای تجزیه و تحلیل اتصال عصبی در سراسر مغز استفاده کردند.
آمارال توضیح داد: «قشر بینایی در افرادی که نابینا متولد می‌شوند، ثبات قابل توجهی در الگوهای اتصال خود در طول زمان نشان می‌دهد. مطالعه ما نشان داد که این الگوها بر اساس فعالیت‌های فرد تغییر قابل توجهی نداشتند. در عوض الگوهای اتصال هر فرد منحصر به‌فرد بود و در طول دوره دو ساله مطالعه ثابت ماند.»
ثبت دیدگاه