کاتالانو خودش اهل سفرهای دور و دراز است؛ او در مراکش به دنیا آمده و سپس در ۱۰ سالگی، خانواده او به فرانسه نقل مکان کرده‌اند. تاریخچه خانواده او به مهاجرانی که در قرن پانزدهم از اسپانیا اخراج شده‌اند، بازمی‌گردد. خانواده او پیش از نقل مکان به شمال آفریقا برای نسل‌ها به ایتالیا پناه بردند.
این نسب و عمر پر از مهاجرت، تأثیر عمیقی بر این هنرمند گذاشته است. مردان و زنان بلندقامت او همگی در حالی به تصویر کشیده شده‌اند که به جلو نگاه می‌کنند و به سمت مقاصد ناشناخته خود می‌شتابند. چمدان آن‌ها بدن‌هایی را بهم نگه داشتند که دو نیم شده‌اند. آن تکه‌های گمشده نشان‌دهنده تکه‌های هویتی هستند که با حرکت در سراسر جهان از دست می‌روند و به دست می‌آیند.
این مجسمه‌ها در تضاد کامل با بسیاری از قطعات مرمری و برنزی تاریخی هستند که به‌طور سنتی در معرض دید عموم قرار می‌گیرند. کاتالانو به جای تجلیل از «مردان بزرگ»، مردم عادی را کانون توجه کرده است. بنا به گفته‌ی هنرمند، «مجسمه‌های او البته شکل‌هایی از موم و برنز هستند، اما در عین حال نمایشی از هنر هستند که بیش از هر چیز دموکراتیک است. هنری که چهره‌های عادی را به یادگاری برای انسانیت تبدیل می‌کند. برونو کاتالانو مردان و زنان معمولی را قهرمان می‌بیند.
ثبت دیدگاه