جواد حیران نیا، مدیر گروه مطالعات خلیج فارس در مرکز تحقیقات و مطالعات استراتژیک خاورمیانه در ایران، در 23 آوریل 2024 مقاله ای در استیمسون نوشت که ترجمه بخشهایی از آنرا می خوانید:
هنوز طرح هایی روی میز است که می تواند گفتگوهای هسته ای را زنده کند. تهران اعلام کرده که عمانی ها یک پیشنهاد "کم در برابر کم" یا "گام به گام" را پیشنهاد داده اند، سازوکاری که شبیه توافق ماه مه 2023 است. یک احتمال دیگر که توسط علی واعظ و ولی نصر مطرح شده، همکاری منطقه ای را به عنوان راهی به عنوان پاداش محدودسازی برنامه هسته ای ایران عنوان می کند.
گزارش هایی هم هست که می گوید ژاپنی ها طرحی برای احیای گفتگوهای هسته ای دارند هرچند هیچ جزییاتی منتشر نشده است. ژاپن هیچ سابقه ای در میانجیگری هسته ای ندارد اما نقش مهمی در برقراری آتش بس در جنگ هشت ساله ایران- عراق ایفا کرد.
اگر برجام رسما بعنوان یک توافق مرده اعلام شود، سه گزینه برای غرب می ماند: بازدارندگی، اقدام نظامی یا گفتگوهای تازه. قطعنامه سازمان ملل که در سال 2015، برجام را تایید کرد در اکتبر 2025 خاتمه می یابد. پیش از آن، بریتانیا یا فرانسه می توانند در صورت اقدام ایران به غنی سازی سطح جنگ افزاری، از سازوکار ماشه برای بازگرداندن تحریم های سازمان ملل علیه ایران استفاده کنند.
شاید ایران اهرم هایی بیرون از مسئله هسته ای را به کار گیرد تا برجام را روی کاغذ زنده نگه دارد تا مهلت قطعنامه 2025 به سر رسد و شورای امنیت دیگر حربه ای در این موضوع نداشته باشد.
جنگ غزه، محدودیت ها و نیز فرصت های ایران و نیابتی هایش را در رویارویی با آمریکا آشکار ساخت. حمله مستقیم ایران به اسراییل هم این فرصت را به تهران داد تا تحلیل دقیقتری از چگونگی واکنش اسراییل و آمریکا به ایران در بیرون از "محدوده خاکستری" بدست آورد. با ارزیابی این اطلاعات است که ایران می تواند اهرمی را برای بکارگیری در گفتگوهای آینده هسته ای بدست آورد.
شاید بهترین راه برای هر دو طرف این باشد که با تعهدات تک- تدبیری پیش بروند و همزمان خطوط قرمز را برای جلوگیری از تشدید نزاع در هر دو سپهر هسته ای و منطقه ای رعایت کنند.
ثبت دیدگاه