به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، «سیدعباس عراقچی» وزیر امور خارجه در مراسم امضای ترجمه عربی کتاب «قدرت مذاکره» در بیروت گفت: آقای ترامپ زمانی که کار خود را در کاخ سفید آغاز کرد، در نخستین اقدام، یک یادداشت ریاست‌جمهوری صادر و سیاست «فشار حداکثری» را در قبال ایران اعلام کرد. این سیاست به این معنا بود که باید بیشترین فشار اقتصادی ممکن بر ایران وارد شود. در همین راستا، با افزایش نیروها در پایگاه‌های منطقه‌ای، افزودن یک ناو جنگی، افزایش تعداد هواپیماها، جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌های جدید، فشار نظامی و تهدید به اقدام نظامی را نیز به فشار اقتصادی اضافه کرد.
وی ادامه داد: سپس، در چنین شرایطی، برای رهبر جمهوری اسلامی ایران نامه‌ای نوشت و درخواست مذاکره داد. کاملاً مشخص است که مذاکره در چنین شرایطی نمی‌تواند یک مذاکره واقعی و از موضع برابر باشد، بلکه بیشتر به نوعی مذاکره از سر تسلیم شباهت دارد.
رئیس دستگاه دیپلماسی خاطرنشان کرد: من در کتاب خودم تلاش کرده‌ام نشان دهم که برای ورود به مذاکره، باید دارای قدرت بود، و بدون داشتن قدرت کافی، نمی‌توان وارد هیچ مذاکره مؤثری شد. به همین دلیل، جمهوری اسلامی ایران مذاکره مستقیم را که مدنظر آقای ترامپ بود رد کرد و اعلام کرد که «در شرایطی که آمریکا تعیین کند، مذاکره نخواهیم کرد؛ بلکه در شرایطی که خود ما تعریف می‌کنیم، وارد مذاکره خواهیم شد»؛ و این شرایط شامل مذاکرات غیرمستقیم بود.
عراقچی افزود: کشوری که قصد مذاکره دارد، باید به قدرت‌های درونی خود متکی باشد. اگر قدرت وجود نداشته باشد، مذاکره صرفاً بر اساس حرف و گفتار پیش نمی‌رود. حال ممکن است یک کشور دارای قدرت نظامی باشد، دیگری قدرت اقتصادی، یکی قدرت رسانه‌ای و برخی کشورها ترکیبی از این قدرت‌ها را در اختیار داشته باشند. بدون برخورداری از قدرت، مذاکره ممکن نیست. برای مثال، اگر کشوری بخواهد اشغالگری را از سرزمین خود بیرون کند، تنها دیپلماسی کافی نیست. دیپلماسی باید بر پایه یک قدرت مؤثر، مانند قدرت نظامی یا اقتصادی، استوار باشد تا بتواند دشمن را وادار به عقب‌نشینی کند. صرفاً با گفتگو و حرف نمی‌توان چنین کاری را پیش برد.
وی ادامه داد: مثلاً اگر ما قدرت دفاعی لازم را نداشتیم و آمریکا می‌توانست تأسیسات هسته‌ای ما را به‌راحتی بمباران کند، ضرورتی برای ورود به مذاکره با ما وجود نداشت. یا اگر ما از دانش علمی کافی برخوردار نبودیم و نمی‌توانستیم در برنامه هسته‌ای خود پیشرفت کنیم، دلیلی برای مذاکره با ما وجود نداشت.
وزیر خارجه خاطرنشان کرد: بنابراین، منظور کتاب از «قدرت مذاکره»، همان قدرتی است که برای ورود به مذاکره لازم است. البته این عبارت معانی دیگری نیز دارد. یکی از آن‌ها «توانایی مذاکره» است، یعنی فرد مذاکره‌کننده باید قدرت، هنر، مهارت، زبان و استعداد مذاکره داشته باشد. در کتاب به این معنا نیز پرداخته شده است. معنای سوم «قدرت مذاکره» این است که خود مذاکره نیز می‌تواند تولید قدرت کند.
وزیر خارجه با اشاره به اینکه ما از آمریکا پیشنهادی دریافت کردیم، گفت: اما این مکتوب دارای ابهامات و سؤالات بسیار زیادی است. بسیاری از مسائل در این پیشنهاد به‌روشنی مشخص نشده‌اند. پاسخ مناسب و مقتضی را در روزهای آینده و بر اساس مواضع اصولی خود و با در نظر گرفتن منافع ملت ایران ارائه خواهیم داد.
وی ادامه داد: ادامه غنی‌سازی در خاک ایران، خط قرمز ماست و این موضوع، یک واقعیت مسلم است که به‌نظر می‌رسد اکنون دیگر همه کشورها آن را پذیرفته‌اند. غنی‌سازی امروز به یک مسئله غرور ملی و مایه افتخار ایرانیان تبدیل شده است. این یک دستاورد علمی است که دانشمندان ایرانی با تلاش و دانش خود به آن دست یافته‌اند؛ نه چیزی وارداتی که بتوان به‌راحتی از آن چشم‌پوشی کرد.
عراقچی خاطرنشان کرد:مردم ایران برای دستیابی به این افتخار ملی، فداکاری‌های فراوانی کرده‌اند و بیش از ۲۰ سال تحریم‌های سنگین آمریکا را به خاطر این دستاورد دانشمندان خود تحمل کرده‌اند.
ثبت دیدگاه