با توجه به دستگیری فردی که متهم شده در خودکشی این بازیگر نقش داشته حالا می‌توان این مرگ را نه یک خودکشی خودخواسته که ناشی از فشار روانی و استیصال جبری دانست که بر زهره فکور صبور تحمیل شده است.
با توجه به اشاره‌ای که به جزییات پرونده اخلاقی و محرمانه شده، در ذهن بسیاری از افراد خاطره تلخ و جنجالی اتفاقی تداعی شد که درباره یک بازیگر زن دیگر و سال‌ها قبل رخ داد که البته او تاب آورد و به جای خودکشی کوچ کرد هر چند بعید است روح او از آن زخم‌ها پالوده شده باشد.
به نظر می‌رسد چنین موقعیت مشابهی تکرار شده و این بار آن با فیلم خصوصی در دست قصد تهدید و اخاذی در میان بوده منت‌ها این بار شوربختانه بازیگر زن جوان تاب نیاورده و از ترس و استیصال دست به انتحار زده است.
فارغ از سویه‌های قضایی و اخلاقی این پرونده، آنچه در چنین اتفاقاتی قابل تأمل است سویه‌های ملتهب و پرمخاطره شهرت و زیست سلبریتی‌هاست که به واسطۀ فناوری‌های دیجیتالی می‌تواند جان آن‌ها را هم در معرض فشار و تهدید قرار دهد و حتی به مرگ منتهی کند.
به همان اندازه که جهان رسانه‌ای تکنیکال می‌تواند به نام‌آوری بیشتر بینجامد می‌تواند به بدنامی یا قضاوت‌های کشنده هم دامن بزند و شمشیری دو سر است.
در این میان البته همه به یک شکل واکنش نشان نمی‌دهند. یکی مثل آن بازیگر کوچ کرده از وطن به هر سختی جانکاهی تاب می‌آورد و زنده می‌ماند (اگرچه بار شرمی سنگین را همواره بر دوش می‌کشد) و یکی دیگر ممکن است بلایی بر سر خودش بیاورد و بهای زندگی حرفه‌ای او پایان دادن به زندگی خودش باشد.
این رخدادها اما تلنگری است بر اندیشیدن به ضرورت رعایت اخلاق متناسب با فضای جدید در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی و مواجهه با فناوری‌های نوین رسانه‌ای.
بدیهی است چهره‌های شناخته شده و مشهور و به اصطلاح سلبریتی‌ها بیش از دیگران در کانون این بحران‌ها و تهدیدها قرار دارند و ممکن است درز کردن رخدادی از زندگی خصوصی انها در فضای عمومی به اتفاقات و آسیب‌های تلخ و ضربه زننده‌ای برای آن‌ها تبدیل شود که سرنوشت فردی و حرفه‌ای‌شان را تحت الشعاع خود قرار دهد اما آن سوی ماجرا هم باید به امثال متهمی دستگیر شده اشاره کرد که چگونه به اعتبار و آبرو و در نهایت با زندگی و حیات انسانی دیگر بازی می‌کنند و جامعه را به آشفتگی می‌کشانند.
در جامعه و جهانی زیست می‌کنیم که هرچه تکنولوژی پیش‌تر می‌رود، ضرورت اخلاقی زیستن افزون‌تر می‌شود. انسان مدرن قطعا به جامعه اخلاقی‌تر نیاز دارد دقیقا به این دلیل که امکان بی‌اخلاقی‌ها گسترده شده است.
چه بسیار زندگی‌های واقعی که به واسطه زیست مجازی و مناسبات آن از هم پاشیده شد و چه روان‌هایی که فروپاشید. این آشفتگی‌ها و پریشانی‌ها البته به ذات و ماهیت جهان دیجیتالی ربطی ندارد.
جان‌های آشفته و پریشان است که هر نوآوری در جهان را به ابزاری برای بحران آفرینی تبدیل می‌کند. سلبریتی و غیر سلبریتی هم ندارد، عقل سالم در روان سالم است.
ثبت دیدگاه