مثل برخی هنرمندان مشهور مانند لیدی گاگا، جنیفر لوپز که هم در عرصه تصویر و هم خوانندگی فعالیت خود را به شکلی حرفه‌ای دنبال می‌کنند. در ایرانِ پیش از انقلاب هم این موارد به وفور یافت می‌شد، مثل: فائقه آتشین یا شهرام شب‌پره که علاوه بر خوانندگی در بازیگری نیز آثار موفقی را از خود به یادگار گذاشتند.
این روز‌ها فرزاد فرزین در کنار خوانندگی و پس از بازی در نقش‌های فرعی حالا به نقش اصلی یکی از سریال‌های نمایش خانگی رسیده. «آرشام یکتا» در قطب شمال که مثل سریال ترکی «ازل» اقتباسی از رمان مشهور کنت مونت کریستوی الکساندر دوماست، قرار است شمایل یک فرد تمامیت‌خواه و قلدرمآب را نشان دهد، اما چه حیف که این کاراکتر به لحاظ پرداخت با ایرادات به شدت اساسی روبروست. او البته در عین حال می‌خواهد بامرام و با معرفت نیز جلوه کند و انگار روی این وجه بازی‌اش اصرار بیش از اندازه دارد. شاید فرزاد فرزینِ بازیگر پس از چند سال حضور مقابل دوربین هنوز نتوانسته آن چه که باید، باشد، مسیر بازیگری او تخت و یکنواخت و فاقد خلاقیت است.
فرزاد فرزینِ دوست‌داشتنی را با «ماه عسل» و تیتراژ‌هایی مثل «خداحافظ بچه» به یاد داریم. او شاید توان و. یا حتی استعداد کافی برای این فضا‌های تازه را ندارد و اصلا کاش همان خوانندگی را جدی‌تر ادامه دهد. ما خوشحال می‌شویم اگر نامش را به جای بازیگر در مانکن، نیوکمپ، ملکه گدایان و قطب شمال صرفا در جایگاه خواننده اثر ببینیم. به خدا به خاطر خودتان می‌گوییم فرزاد جان. باور کنید.
ثبت دیدگاه