بازیگر ۹۸ ساله سینمای فرانسه که بازیگر فیلم‌هایی چون «زندگی شیرین» فلینی بود و در فیلم پرفروش آنتونیونی ظاهر شد و در کنار پیتر کوشینگ و کریستوفر لی در «مومیایی» و در کنار کاترین دونو در «انزجار» پولانسکی بازی کرده بود، از دنیا رفت.
ایوان فورنو بازیگر پر زرق و برقی بود که بازی‌های به یادماندنی در فیلم‌های به یاد ماندنی از جمله «رفیقه‌ها» میکل آنجلو آنتونیونی برنده شیر نقره‌ای ونیز در سال ۱۹۵۵، «زندگی شیرین» فدریکو فلینی در سال ۱۹۶۰ و «انزجار» ساخته ۱۹۶۵ رومن پولانسکی از خود به جای گذاشته است.
او همچنین نقش اول زن در فیلم ترسناک «مومیایی» با بازی پیتر کوشینگ و کریستوفر لی در سال ۱۹۵۹ را برعهده داشت و گرچه او این پروژه را چندان ایده‌آل نمی‌دانست، اما گفت که در نهایت از بازیگران فیلم آموخته که «اگر فیلمی مانند مومیایی را جدی نگیری و قلب و روح خود را در آن نگذاری، می‌توانی فیلم را پایین بیاوری». وی این سخنان را در کتاب «کریستوفر لی و پیتر کوشینگ و سینمای وحشت» نوشته مارک ای. میلر در سال ۲۰۱۰ بیان کرد.
این بازیگر که در طول دوران حرفه‌ای خود در فیلم‌های ایتالیایی، فرانسوی، آلمانی و اسپانیایی بازی کرده بود، در فیلم «رفیقه‌ها» در نقش یک فرد اجتماعی انتقام جو بازی کرد و در فیلم «زندگی شیرین» شاهکار فلینی نقش نامزد ناامید روزنامه نگار مارچلو ماسترویانی را برعهده داشت. وی در فیلم هیجانی «انزجار» پولانسکی هم خواهر بزرگتر شخصیت پریشان کاترین دونو را به تصویر کشید.
وی نام دوران دوشیزگی مادرش فرنو را برای خود انتخاب کرد و اولین بار در نمایش‌هایی چون «مکبث» و «رام کردن زن سرکش» شکسپیر روی صحنه ظاهر شد و اولین فیلم‌هایش شامل «امشب به ملاقاتم بیا» و «رابطه عاشقانه در مونت کارلو» ساخته مرلی اوبرون در سال ۱۹۵۲ بود.
سال بعد، او در «اپرای گدا» به کارگردانی پیتر بروک و با بازی لارنس اولیویه و «خانه پیکان» مایکل اندرسون و «استاد بالانترا» در برابر ارول فلین بازی کرد و نقش برابر این بازیگر را در «شمشیرهای متقاطع» و «جنگجویان» در سال های ۱۹۵۴و ۱۹۵۵ تکرار کرد.
در کارنامه او همچنین «لیسبون» ری میلان (۱۹۵۶)، «قاتل» کلود اوتان لارا (۱۹۶۳)، «اسرار دکتر مابوس» دویکتو دی سانتیس (۱۹۶۴) و «رسوایی» کلود شابرول (۱۹۶۷) جای دارد.
ثبت دیدگاه