دانشمندان یک جرم مرموز را در مرکز کهکشان راه شیری کشف کرده‌اند که با معیارهای هیچ جرم دیگری در کهکشان مطابقت ندارد.
به نقل از دیلی میل، این جرم امواج مایکروویو را از خود ساطع می‌کند که حاوی غبار و گاز بسیار سریع است. گاز و غبار به سرعت سفر می‌کند و از منطقه بسیار کوچکی در قلب کهکشان راه شیری به حرکت درمی‌آید.
ستاره‌شناسان طیف گسترده‌ای از گزینه‌ها را برای این جرم از سیاه‌چاله گرفته تا ابر در حال فروپاشی و ستاره تکامل‌یافته در نظر گرفته‌اند، اما دریافتند که ویژگی‌های آن به خوبی با ویژگی‌های هیچ نوع جرم نجومی شناخته‌شده‌ای مطابقت ندارد.
پژوهشگران در مقاله این پژوهش نوشتند: مرکز کهکشان ما شامل میلیاردها ستاره، ده‌ها میلیون جرم گازی، یک سیاه‌چاله کلان‌جرم، ستاره‌زایی و یک گورستان وسیع از بقایای ستاره‌هاست. بنابراین، محتمل‌ترین مکان برای یافتن اجرام جدید است. ما در این پژوهش فقط یکی از اجرام جدید را توضیح داده‌ایم.
این شیء موسوم به «G0.02467-0.0727» با استفاده از «آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما» یا «آلما»(ALMA) در شیلی کشف شد.
پژوهشگران در ادامه نوشتند: ما چندین توضیح را از جمله جریان خروجی پیش‌ستاره‌ای، جریان انفجاری، ابر در حال فروپاشی، ستاره تکامل‌یافته، ادغام ستارگان، ابر فشرده با سرعت بالا، سیاه‌چاله با جرم متوسط و کهکشان پس‌زمینه برای این جرم در نظر گرفته‌ایم. بیشتر این مدل‌های مفهومی یا با داده‌ها ناسازگار هستند یا به طور کامل آنها را توضیح نمی‌دهند.
این جرم در حالی مشاهده شد که پژوهشگران با تلسکوپ آلما مشغول بررسی یک منطقه ویژه در مرکز کهکشان ما موسوم به «منطقه مولکولی مرکزی»(CMZ) بودند. منطقه مولکولی مرکزی با وسعت حدود ۷۰۰ سال نوری، تقریبا ۸۰ درصد از کل گازهای متراکم کهکشان را در بر دارد و خانه ابرهای مولکولی غول‌پیکر و خوشه‌های بزرگ ستاره‌ساز است که به درستی درک نشده‌اند.
ستاره‌شناسان امواج میلی‌متری ساطع‌شده از این جرم را با غبار اطراف آن شناسایی کردند که سیگنال‌های گسترده‌ای را نشان می‌داد. این جرم، تشعشعات پیوسته‌ای را نیز از خود ساطع می‌کرد که به نظر می‌رسید از گرد و غبار می‌آیند و سیگنال‌هایی را از مولکول‌های خاصی مانند مونو سولفید کربن و مونوکسید گوگرد منتشر می‌کنند.
مونو سولفید کربن در ابرهای مولکولی و مونوکسید گوگرد در اطراف قمر سیاره مشتری موسوم به «آیو»(Io) مشاهده شده است.
گاز بسیار سردتر از آن چیزی بود که معمولا در این قسمت از کهکشان دیده می‌شود. همچنین، پژوهش نشان داد که مولکول‌های گاز در یک حلقه ساده حرکت نمی‌کنند و این ثابت می‌کند که آنها می‌توانند از یک ستاره در حال انفجار دور شوند. با وجود این، مولکول‌های گاز امواج ضربه‌ای را از مواد شیمیایی خاصی ایجاد می‌کنند که جرم کشف‌شده فاقد آن است.
به نظر پژوهشگران، قابل قبول‌ترین توضیح برای این جرم، یک سیاه‌چاله با جرم متوسط یا دو ستاره ادغام‌شده است که با غبار پوشیده شده‌اند، اما آنها خاطرنشان کردند که جرم جدید با هیچ کدام از این تعریف‌ها مطابقت ندارد.
پژوهشگران نتیجه گرفتند: این جرم در حال حاضر یک جرم منحصربه‌فرد است.
این پژوهش در «Astrophysical Journal Letters» به چاپ رسید.
ثبت دیدگاه