در هفته‌ای که گذشت، بازار سرمایه بار دیگر تحت تأثیر اخبار داخلی و خارجی با افت شاخص‌ها مواجه شد. نوسانات نرخ ارز، عدم اعتماد فعالان بازار، تداوم خروج پول حقیقی و نبود حمایت مؤثر از سوی بازیگران حقوقی، بورس را وارد فاز رکودی تازه‌ای کرد. شاخص کل بار دیگر به مرزهای حساس نزدیک شد و سهامداران با پرسشی جدی مواجه شدند: آیا امیدی به بازگشت بورس در هفته آینده هست یا خیر؟ در این گزارش خبرنگار گسترش نیوز به بررسی اتفاقات رخ داده در هفته دوم مرداد ماه می پردازد و در ادامه به پیش‌بینی فعالان بورس اشاره خواهد کرد.
عقبگرد شاخص در هفته نیمه‌تعطیل
بورس تهران در هفته‌ای که تنها سه روز کاری داشت، عملکردی منفی از خود به جا گذاشت. شاخص کل بورس در مجموع این سه روز، حدود ۲.۸ درصد افت کرد و از محدوده ۲ میلیون و ۶۵۵ هزار واحد به کانال ۲ میلیون و ۵۵۴ هزار واحد عقب‌نشینی کرد. همچنین شاخص هم‌وزن نیز نزدیک به ۳.۲ درصد افت را تجربه کرد و به عدد ۷۸۲ هزار واحد رسید. این آمار نشان می‌دهد که افت بازار در تمام گروه‌ها توزیع شده و نه فقط نمادهای شاخص‌ساز، بلکه بسیاری از سهم‌های کوچک نیز دچار ریزش قیمت شدند.
نمادهای منفی، صنایع قرمز
در این هفته، نمادهای بزرگی چون فملی، شستا، فولاد، شپنا و شبندر از اصلی‌ترین نمادهایی بودند که با فشار فروش بالا مواجه شدند و بیشترین تأثیر منفی را بر شاخص کل گذاشتند. در صنایع کوچکتر نیز نمادهای گروه غذایی، خودرویی و دارویی اغلب قرمزپوش بودند. از سوی دیگر، برخی نمادهای دلاری در گروه پتروشیمی مانند نوری و زاگرس نیز به‌رغم رشد نرخ دلار، نتوانستند مورد اقبال بازار قرار گیرند.
رشد معدنی‌ها و تک‌سهم‌های سبز
با این حال، معدنی‌ها مخصوصاً کچاد و کگل در برخی روزها با رشد قیمتی همراه بودند. نمادهایی همچون وسدید و خمهر نیز جزو معدود نمادهایی بودند که در این هفته بازدهی مثبت ثبت کردند. رشد این نمادها عمدتاً به دلیل گزارش‌های عملکرد مثبت و همچنین اخبار مربوط به افزایش سرمایه یا عرضه‌های اولیه آینده بود.
نظرات کارشناسان بازارسرمایه؛ ریشه رکود کجاست؟
بسیاری از تحلیلگران بازار سرمایه بر این باورند که افت بورس در این هفته، چند عامل عمده دارد: بی‌اعتمادی عمومی به آینده بازار، ناشی از تجربه زیان‌های طولانی‌مدت در دو سال اخیر؛ کمبود نقدینگی و کاهش مشارکت حقیقی‌ها؛ بی‌ثباتی در سیاست‌های اقتصادی و عدم ارائه برنامه شفاف توسط دولت جدید؛ ابهام در سیاست ارزی و نبود چشم‌انداز روشن از نرخ دلار؛ فشار فروش ناشی از نیاز به نقدینگی در روزهای پایانی تابستان.
یکی از کارشناسان بازارسرمایه در گفتگو با رسانه‌ها عنوان کرده: «تا زمانی که جریان ورودی پول به بازار تقویت نشود و حمایت عملی از بورس صورت نگیرد، نمی‌توان انتظار برگشت جدی بازار را داشت.» برخی دیگر نیز بر این باورند که بازار در حال کف‌سازی است و ممکن است با یک خبر مثبت اقتصادی، موج تازه‌ای از ورود نقدینگی ایجاد شود.
شنبه، بازار چگونه باز می‌شود؟
با توجه به شرایط فعلی، اغلب تحلیلگران پیش‌بینی مثبتی برای آغاز هفته آینده ترسیم نمی‌کنند. بسیاری از کارشناسان عقیده دارند که روز شنبه ۱۸ مرداد نیز بازار با فشار فروش آغاز خواهد شد، مگر آنکه در روزهای پایانی هفته اخبار امیدوارکننده‌ای در حوزه اقتصادی یا سیاست خارجی منتشر شود.
برخی از تحلیلگران تکنیکال نیز معتقدند که شاخص کل به حمایت مهم ۱.۳۴۰ میلیون واحد نزدیک شده و احتمال دارد در صورت تثبیت در این ناحیه، تقاضای تکنیکالی در برخی نمادها شکل بگیرد. اما در صورت ازدست‌رفتن این حمایت، احتمال افت بیشتر شاخص کل تا محدوده ۱.۳۲۰ هزار واحد وجود دارد.
با وجود فضای رکودی، برخی تحلیلگران معتقدند که بورس از لحاظ بنیادی در بسیاری از نمادها در شرایط ارزنده‌ای قرار دارد. نسبت قیمت به درآمد (P/E) بازار در سطوح پایین تاریخی قرار دارد و سودسازی شرکت‌ها به‌ویژه در گروه‌های دلاری و صادراتی همچنان ادامه دارد. اما نبود سیاست‌های حمایتی، ضعف در بازارگردانی، و سردرگمی در تصمیمات کلان اقتصادی مانع از تبدیل این ارزش به بازدهی برای سرمایه‌گذاران شده است. اگر دولت تصمیم بگیرد اصلاح ساختار بازار سرمایه را به‌صورت جدی دنبال کند و شرایط اعتمادسازی را فراهم آورد، احتمال بازگشت تدریجی بازار در نیمه دوم سال وجود دارد.
بورس تهران در هفته دوم مرداد، یکی از منفی‌ترین هفته‌های خود در ماه‌های اخیر را سپری کرد. سهامداران، به‌ویژه حقیقی‌ها، همچنان در لاک دفاعی فرو رفته‌اند و امیدها به بازگشت روند صعودی، وابسته به اتفاقات بیرونی و سیاست‌های کلان اقتصادی است. تا زمانی که این متغیرها شفاف و حمایت از بازار محسوس نشود، انتظار جهش جدی در بازار نمی‌رود. شنبه هفته آینده، می‌تواند دوباره آغاز یک روند کاهشی یا شاید، نقطه شروع کف‌سازی تازه باشد.
سارا سمیع شمس
ثبت دیدگاه