تغییرات اقلیمی با افزایش دما، آلودگی ازون را تشدید و واکنش‌های شیمیایی تولید اوزون را تسریع می‌کند. اگر چه وجود گاز ازون در ترازهای فوقانی جو مفید است، زیرا از تابش اشعه فرابنفش جلوگیری می‌کند و حتی سطح آن را کاهش می‌دهد. اما در سطح زمین ازون یک آلاینده است و صدمات ناشی از این آلایندگی، سلامتِ انسان و محیط زیست را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
نتایج تحقیقات بین‌المللی تخمین می‌زند که بین ۵ تا ۱۳ میلیون نفر دیگر نیز تا سال ۲۰۵۰ ممکن است در معرض سطوح بالا و خطرناک اوزون قرار گیرند. این پیش‌بینی می‌بایست برای مسئولان و سیاست‌گذاران، به‌ویژه کسانی که در بررسی مداوم استانداردهای کیفیت هوا و حفاظت از سلامت شهری و محیط‌زیست نقش دارند، بسیار حائز اهمیت باشد.
جدول زیر شاخص آلایندگی ازون را بر آب و هوای تهران را در یک دهه اخیر نشان می‌دهد؛ که این آمار درک ما از تأثیر تغییرات آب‌وهوا بر کیفیت هوا را عمیق‌تر می‌کند.
طبق جدول فوق، تهران از ابتدای تابستان جاری تا کنون تنها ۵ روز پاک را پشت سر گذاشته و ۲ روز ناسالم را در کارنامه خود داشته است. این در حالی است که تابستان سال گذشته، ساکنان پایتخت ۱۱ روز با هوای پاک و سالم را تجربه کرده‌اند و خوشبختانه شاخص آلاینده ازون در این بازه زمانی منجر به ایجاد آب و هوای ناسالم در شهر نشده است.
ضمن اینکه طی ۱۰ سال گذشته، رتبه بهترین شاخص کیفیت آب و هوای تهران (از منظر آلاینده ازون)، به ترتیب متعلق به تابستان سال‌های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ با تعداد ۷۵ و ۵۳ روز پاک است.
هم‌چنین، آب و هوای پایتخت در تابستان دو سال گذشته (۱۴۰۰) صرفاً برای یک روز به طور کامل پاکیزه بوده؛ که بدترین آمار در سال‌های اخیر است.
میانگین روزهای تابستانی پاک در تهران طی این مدت، حدود ۲۱ روز است؛ که چنین رقمی در یک بازه زمانی ۱۰ ساله بسیار اسفبار است.
با یک نگاه اجمالی به جدول بالا، شاهد تفاوت معناداری در شاخص کیفیت آب و هوای تهران خواهیم بود؛ که بر افزایش تدریجی سطح آلودگی در فصل تابستان طی یک دهه اخیر تأکید می‌کند.
ثبت دیدگاه