پس از انتشار عکس و مطالبی درباره انتقال بانو گلی ترقی، نویسنده معروف ایرانی به آسایشگاه سالمندانی در فرانسه،فرهاد داریوش پسر ارشد گلی ترقی در این مورد توضیحاتی ارائه داد.
وی افزود:هر کشوری دارای قوانین خاصی است که باید به آن تن داد.
در کشور فرانسه و طبق قانون،اگر فرزندان نتوانند از والدین خود مراقبت کنند،دولت موظف به مراقبت از آنان است.اتفاقی که برای ما افتاد نیز در همین چارچوب است.
داریوش توضیح داد: درک می کنم که گاهی انتقال والدین از کار افتاده یا بیمار به آسایشگاه،می تواند راه حل مناسبی باشد، اما به طور کلی از خانه سالمندان متنفرم.همان طور که والدین ما در دوران نوزادی و ناتوانی از ما مراقبت کردند، وظیفه ماست که در زمان پیری و ناتوانی از آنان مراقبت کنیم.
او گفت:باور کنید که هرگز مادرم را در این شرایط قرار نداده ام.من بشدت او را دوست دارم. هر روز می جنگم برای بهتر کردن زندگی و برگرداندن او به ایران،همان طور که خودش می خواهد.
فرزند گلی ترقی در پایان بیان کرد:از قضاوت های زودهنگام برخی ناآگاه که مرا مقصر دانستند،دلگیر هستم،اما گلایه ای ندارم.تقریبا هر روز به دیدن مادرم می روم و پیام هایی که از طریق من برای او ارسال می شود را به اطلاع اش می رسانم.
به نقل از کانال سیدرضا اورنگ ، بانو گلی ترقی (با نام اصلی زهره مقدم ترقی) از معروف ترین داستان نویسان ایران است که کتابهایش طرفداران زیادی دارد.
گلی ترقی ۱۷ مهرِ ۱۳۱۸ در تهران به دنیا آمد. پدرش لطف‌الله ترقی مدیر مجلهٔ ترقی بود. گلی ترقی در شمیران به مدرسه و سپس دبیرستان انوشیروان دادگر رفت.
پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان به آمریکا رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و در رشته فلسفه فارغ‌التحصیل شد. از آنجا که زندگی در آمریکا را دوست نداشت، به ایران برگشت. پس از بازگشت، به داستان‌نویسی روی آورد.
گلی ترقی با هژیر داریوش، سینماگر و منتقد معروف ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد.
او۹سال نیز در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تدریس در رشته شناخت اساطیر و نمادهای آغازین پرداخت.
«درخت گلابی» ، «بی‌تا»،«بزرگ بانوی روح من»، «اتوبوس شمیران» و «خانه‌ای در آسمان» از داستان های معروف این نویسنده هستند که سال هاست در فرانسه زندگی می کند.
داستان های «بی‌تا» و «درخت گلابی» گلی ترقی توسط هژیر داریوش و داریوش مهرجویی به فیلم تبدیل شدند.
ثبت دیدگاه