ماجرای تماس تلفنی عجیب جانی دپ از آل پاچینو

در حالی که تیتراژ پایانی «مودی» دومین تجربه کارگردانی جانی دپ در جشنواره سن‌سباستین پخش می‌شد، سازنده آن با تشویق‌های ایستاده طولانی مدت و غریو «براوو» تحسین شد.

 این فیلم که از سوی فیلمساز به جف بک، راکر فقید و دوست دپ تقدیم شد، عصر دیروز در بخش خارج از رقابت سن سباستین ۲۰۲۴ پخش شد.

در عین حال شور و شوق خاصی برای آل پاچینو بازیگر کهنه کار وجود داشت که در این فیلم در نقش یک خریدار هنری بازی می‌کند. چند تن از بازیگران فیلم از جمله بازیگران اصلی آنتونیا دسپلات و ریکاردو اسکامارسیو در اولین نمایش فیلم به دپ پیوستند، اما آل پاچینو و استفان گراهام در این مراسم حضور نداشتند.

«مودی» دومین تلاش کارگردانی دپ، ۲۷ سال پس از «شجاع» اوین تجربه کارگردانی وی ساخته شده است. از این فیلم به عنوان «گردباد هفتاد و دو ساعته در زندگی هنرمند بوهمی آمادئو مودیلیانی» یاد شده و این هنرمند را از طریق مجموعه‌ای از رویدادهای آشفته در خیابان‌های پاریس جنگ‌زده در سال ۱۹۱۶ دنبال می‌کند.

دپ دیروز بعدازظهر با گروه بازیگران و همکارانش از جمله آنتونیا دسپلات و ریکاردو اسکامارسیو در یک نشست مطبوعاتی هم شرکت کرد. وی به خبرنگاران گفت ابتدا آل پاچینو بازیگر کهنه کار با او برای این پروژه تماس گرفت.

دپ گفت: یک تماس تلفنی بسیار عجیب از آل پاچینو دریافت کردم که می‌گفت: پروژه مودیلیانی را به خاطر داری؟ و او گفت من باید آن را کارگردانی کنم و وقتی پاچینو صحبت می‌کند، تو گوش می‌دهی و بنابراین من با آن همراه شدم، اما تا زمانی که تکه‌های پازل به هم نرسیدند، نمی‌دانستم چه می‌شود.

او در این نشست گفت که این تجربه بی‌نهایت مثبت‌تر از ساخت فیلم اولش بوده است. وی گفت: وقتی ۲۷ سال پیش «شجاع» را می‌ساختم آخرین کاری که می‌خواستم انجام دهم این بود که دوباره فیلم بسازم. حساب و کتاب این کار خیلی زیاد بود. انگار در یک نوع سوراخ ساختار یافته گیر افتاده باشی.

دپ عنوان کرد که با «مودی» مانند یک کودک نوپای غول‌پیکر احساس آزادی کرده است.

وی در پاسخ به روزنامه‌نگاری که پرسید آیا می‌تواند ارتباطی بین زندگی هنری پر هرج و مرج مودیلیانی و زندگی خودش ببیند، گفت: همه ما چیزهای زیادی را پشت سر گذاشته‌ایم. شاید زندگی شما تبدیل به سریال تلویزیونی نشده باشد، اما به هر حال همه ما چیزهایی را تجربه می‌کنیم.

وی افزود: من خیلی خوش شانس بودم. این یک تجربه منحصر به فرد برای من بود. بسیار ارگانیک، یک گروه بسیار ارگانیک بود و همه چیز بدون نیاز به مراجعه به کسی برای چیزی، جلو رفت.

وی گروه بازیگرانش را هم تحسین کرد و آنها نیز کارگردانی وی را تحسین کردند و آن را آزادانه و محترمانه توصیف کردند.