طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، آسم حدود 262 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما با وجود شیوع آن هنوز هم دانشمندان زیادی در مورد این بیماری درک نمی‌کنند.
آسم معمولا به عنوان یک بیماری التهابی درمان می‌شود و محرک‌هایی مانند گرده یا گرد و غبار التهابی را ایجاد می‌کنند که راه‌های تنفسی را تنگ می‌کند و تنفس را دشوار می‌کند. داروهای استنشاقی می‌توانند با آرام کردن مجاری تنفسی و آرام کردن التهاب این مشکل را تسکین دهند.
مطالعه جدید به یک علت ریش ای متفاوت اشاره می‌کند که التهاب خود یک علامت است. هنگامی که عضلات راه هوایی منقبض می‌شوند که به عنوان انقباض برونکو شناخته می‌شود؛ سلول‌های اپیتلیال که راه‌های هوایی را پوشش می‌دهند فشرده می‌شوند و بعدا می‌میرند. با توجه به اینکه تعداد کم‌تری از این سلول‌ها به عنوان یک مانع عمل می‌کنند، احتمال حملات آسم در آینده افزایش می‌یابد.
جودی روزنبلات، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: "به عنوان زیست‌شناسان سلولی که فرآیندهای را مشاهده می‌کنند، می‌توانیم ببینیم که انقباض فیزیکی حمله آسم باعث تخریب گسترده مانع راه هوایی می‌شود. بدون این مانع، افراد مبتلا به آسم به احتمال زیاد به التهاب طولانی مدت، بهبود زخم و عفونت‌هایی که باعث حملات بیش‌تر می‌شوند، مبتلا می‌شوند. با درک این مکانیسم اساسی، ما اکنون در موقعیت بهتری برای جلوگیری از همه این حوادث هستیم."
این تیم این کشف را در مدل های موش انجام داد و مهم‌تر از همه راهی بالقوه برای جلوگیری از اکستروژن بیش از حد سلول پیدا کرد. قبلا مشخص شده بود که ترکیب شیمیایی گادولینیوم این فرآیند را مسدود می‌کند و در مطالعه جدید محققان نشان دادند که در موش‌ها برای جلوگیری از آسیب سلولی و التهاب مرتبط با حملات آسم کار می‌کند.
روزنبلات گفت: درمان‌های فعلی از این تخریب جلوگیری نمی‌کنند؛ یک استنشاق‌کننده مانند آلبوترول راه‌های تنفسی را باز می‌کند که برای تنفس بسیار مهم است اما، به طرز دلسردکننده‌ای ، ما دریافتیم که از آسیب و علائم پس از حمله جلوگیری نمی‌کند. خوشبختانه، ما دریافتیم که می‌توانیم از یک ترکیب ارزان قیمت، گادولینیوم که اغلب برای تصویربرداری MRI استفاده می‌شود، برای جلوگیری از آسیب راه هوایی در مدل‌های موش و همچنین التهاب و ترشح مخاط استفاده کنیم. جلوگیری از این آسیب می‌تواند از تجمع عضلانی که باعث حملات آینده می‌شود جلوگیری کند."
البته موش‌ها انسان نیستند، بنابراین هیچ تضمینی وجود ندارد که این نتایج لزوما به انسان منتقل شود. اما این تیم می‌گوید که مطالعه جدید می‌تواند به انواع جدیدی از درمان‌های آسم کمک کند که فقط در مورد درمان علائم نیست.
این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.
ثبت دیدگاه