به گزارش خبرنگار مهر، سال ۱۴۰۳ با تغییر در معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حضور نادره رضایی به عنوان معاون هنری جدید وزیر ارشاد تغییرات در زیرمجموعه‌های این معاونت آغاز شد. حمید نیلی که مدیرکل هنرهای نمایشی بود تغییر کرد و اتابک نادری به عنوان سرپرست اداره‌کل هنرهای نمایشی فعالیت مقطعی خود را بر عهده گرفت.
ماه‌های پایانی سال گذشته تئاتر ایران با حضور سرپرست به کار خود ادامه داد و سال را به پایان رساند.
در همان ایام گمانه‌زنی‌ها برای معرفی مدیرکل جدید هنرهای نمایشی شکل گرفت اما به نتیجه خاصی نرسید. با شروع سال ۱۴۰۴ انتظارها برای انتخاب و معرفی مدیرکل هنرهای نمایشی بیشتر شد اما باز هم این انتخاب در حد گمانه‌زنی باقی ماند.
اتابک نادری که به عنوان سرپرست اداره‌کل هنرهای نمایشی فعالیت می‌کرد با این توجیه که دوره حکم سرپرستی‌اش به پایان رسیده از کار خود کناره‌گیری کرد و اداره‌کل هنرهای نمایشی بدون سرپرست شد.
این در حالی است که مدیرکل هنرهای نمایشی تصمیم‌گیری درباره امور هنرهای نمایشی در سطح کشور را بر عهده دارد و باید ساز و کار فعالیت و برنامه‌ریزی را انجام دهد اما تئاتر ایران که در اکثر موارد از نبود برنامه‌ریزی و سیاستگذاری مناسب و در خور آسیب دیده مدتی است که از این شرایط نامطلوب هم محروم شده و مشخص نیست که باید چگونه برای خود چشم‌انداز فعالیت در سال ۱۴۰۴ را ترسیم کند.
در این میان گویا معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جایگاه مدیرکل هنرهای نمایشی نیز فعالیت می‌کند و حتی پای مجوزهای صادر شده برای اجراهای نمایشی نیز امضای دیجیتال نادره رضایی به عنوان معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دیده می‌شود.
مشخص نیست که انتخاب مدیرکل هنرهای نمایشی در کدام هزارتوی مجهولات متعدد در عرصه فرهنگ و هنر گرفتار شده اما هر چه هست تئاتر ایران بدون مدیرکل تجربه‌ای متفاوت را سپری می‌کند.
یا تئاتر ایران گرفتار قحطی مدیریت است که هیچ فردی برای حضور به عنوان متولی هنرهای نمایشی انتخاب و معرفی نمی‌شود یا افرادی هستند که توانایی مدیریت دارند اما یا استعلام‌های عجیب و غریب آنها به پاسخی مثبت ختم نمی‌شود یا تمایل به همکاری در این دوره مدیریت معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را ندارند.
اداره‌کل هنرهای نمایشی متولی ندارد و معاون هنری در حال حاضر برخی امور نظیر انتخاب شورای سیاستگذاری جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی و در ادامه دبیر جشنواره را انجام می‌دهد. مشخص نیست وضعیت بودجه و تخصیص آن به فعالیت‌های مربوطه نیز با نظر معاون هنری وزیر ارشاد انجام می‌شود یا این امور نیز به شکل دیگری در دست انجام هستند.
معلوم نیست سیاست‌های اجرایی برای هنرهای نمایشی در سال ۱۴۰۴ با تصمیم چه کسی شکل می‌گیرد و معاون هنری در این زمینه به همراه مشاوران خود دست به تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی می‌زند و یا اصلاً سیاست و برنامه‌ای وجود ندارد.
همچنین مشخص نیست امور تئاتر استان‌ها نیز به چه شکل رتق و فتق می‌شود.
تئاتر شهر نیز که با سرپرست اداره می‌شود و بحث حریم آن همچنان نامعلوم است و این مجموعه تئاتری در محاصره ورقه‌های فلزی به فعالیت خود ادامه می‌دهد و روزهای نامطلوبی را سپری می‌کند.
اگر قرار نیست که مدیرکل هنرهای نمایشی جدید انتخاب و معرفی شود و اگر معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی احساس می‌کند که هنرهای نمایشی نیازی به مدیرکل ندارد، احتمالاً در کنار دیگر وظایف خود قرار است از این پس به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی نیز تصمیم‌گیری و فعالیت کند.
به طور حتم این شرایط در تئاتر ایران کم‌سابقه بوده و باید دید تا چه زمانی ادامه پیدا می‌کند.
در اکثر مواقع تئاتر ایران از نبود ساختار مدیریتی مناسب و مطلوب ضربه و لطمه خورده و تجربه اخیر نیز برگ زرین جدیدی در تجربه این وضعیت و شرایط نامطلوب است.
ثبت دیدگاه