«پسر دلفینی» در کانال ۵ میلیون دلاری است/ ژاپنی‌ها به سراغ قصه‌های آرش، امیر ارسلان و... آمدند اما ما بهره نبردیم/ «پسر دلفینی ۲» در دست تولید است
محمد خیراندیش کارگردان انیمیشن «پسر دلفینی» از اکران قریب الوقوع این فیلم در آمریکا خبر داد.
محمد خیراندیش کارگردان انیمیشن «پسر دلفینی» محصول شرکت اسکای فریم درباره وضعیت کنونی انیمیشن گفت: در سال‌های گذشته هم به این نکته اشاره کرده ام که ما در شرایط جهش و رشد قرار داریم به شرط آنکه از موقعیت ها بهترین استفاده را ببریم و محقق شدن این رشد و جهش نیازمند توجه مسئولان به برهه حساس کنونی است.
وی ادامه داد: باتوجه به اختلاف ارز یک فرصت و تهدید پیش روی ما است. یا می توانیم یک شکوفایی بزرگ داشته باشیم یا با سرعت سیر رو به عقب را طی کنیم. می توانیم به صادر کردن انیمیشن فکر کنیم که این اتفاق با کمک تخصص انباشته متخصصینی که در داخل کشور داریم، کاملا امکان پذیر است یا اینکه متخصصین خوب داخلی که با توجه به کیفیتشان دستمزد مناسبی دارند را در اختیار شرکت های خارجی قرار دهیم و دستمان تهی تر از حالا شود. شما به این نکته توجه کنید؛ ژاپن توانسته تا فرانسه را تحت تاثیر خود قرار دهد و از طرف دیگر هم آمریکا قرار دارد که تا چین نفوذ کرده است. ما در یک موقعیت جغرافیایی خاص و دور از ژاپن و آمریکا قرار گرفته ایم و ازطرف دیگر حرف های بسیاری برای گفتن داریم. در ژاپن با وجود داستان های زیادی که دارند به سراغ «آرش»، «امیر ارسلان» و «افراسیاب» آمده اند ولی ما که در ادبیات غنی هستیم از آن بهره کافی را نبرده ایم.
کارگردان «پسر دلفینی» در بخش دیگری از صحبت های خود مطرح کرد: درباره همین بحث ارزآوری که گفتم، انیمیشن «پسر دلفینی» در کانال پنج میلیون دلاری است که این رقم بسیار خوبی است. مسئولان ما باید نسبت به این اتفاق درک درستی داشته باشند که ما به این شکل می توانیم دیتا و تخصص خود را برای کشورهای مختلف عرضه کنیم که ارزش افزوده ای برای ما به همراه خواهد داشت.
وی افزود: هنرمندان ما دارند صرفا خدمات می دهند. شما توجه داشته باشید که ما به دو صورت فرار مغزها داریم. اول اینکه یک متخصص کلا به خارج از کشور می رود و دیگری نیز به این شکل است که یک نیروی متخصص داخل خانه خود می نشیند و با کشورهای دیگر با قیمتی پایین تر از ارزش واقعی کار می کند.
خیراندیش درباره همکاری مستقیم و بدون واسطه با کشورهای خارجی توضیح داد: این همکاری به هر ترتیب کمک اقتصادی به همراه دارد ولی با این شرایط تحریم های بانکی، بیشتر منفعت برای ترکیه و عمان و بانک های آنها است. درست است که با شرایط موجود گرفتن پول و دستمزدها راحت نخواهد بود ولی ارزآوری به همراه خواهد داشت. ولی با تمام این تفاسیر هرچقدر بتوانیم به جای سرویس دادن، آی پی و محتوای خودمان را عرضه کنیم خیلی بهتر خواهد بود. هم از نظر اشاعه فرهنگ مهم است و هم سود و ارزش افزوده بیشتری دارد.
خیراندیش درباره حضورهای بین المللی «پسر دلفینی» گفت: به زودی این انیمیشن در آمریکا اکران خواهد شد. همچنین سریال «پسر دلفینی» از فیلیمو منتشر شده و علاوه بر پخش در داخل به کشورهای بسیاری هم سریال را فروخته ایم. این خبر را هم اینجا بگویم که با حضور یک سرمایه گذار خارجی «پسر دلفینی ۲» هم در دست ساخت قرار دارد.
این کارگردان ادامه داد: در جاهای مختلف دیده ام که می گویند فلان فیلم سینمایی پرفروش ترین فیلم غیر کمدی تاریخ سینما شده ولی این اشتباه است. پرفروش ترین فیلم «پسر دلفینی» است. از ارزشمندی آی پی آن بگذریم، از اسباب بازی ها و کتاب و... آن هم ما درآمدزایی داشته و داریم. کدام یک از فیلم های این چنینی می توانند خارج از حوزه ایران بفروشند؟
وی درباره کم توجهی به هنرمندان حوزه انیمیشن در جشنواره های داخلی توضیح داد: واقعا گفتن چنین چیزی برای خود من شرم و تاسف دارد ولی باید گفت تا شاید بی مهری ها به پایان برسد. در جشنواره پویانمایی به عنوان داور حضور داشتم و واقعا دادن جایزه چند میلیون تومانی به هنرمند متخصصی که در حوزه خود بسیار خوب است، خیلی زشت است. در جشنواره گیم هم به عنوان داور حضور داشتم و در آنجا برای ساده ترین کارها چند ده میلیون تومان جایزه دادند، آن هم در بالای بیست رشته. درحالی که دوستان ما در حوزه انیمیشن از جشنواره ژاپن گرفته تا انسی فرانسه و آمریکا حضور داشته و جایزه های بسیاری به دست آوردند و پارسال که فینالیست اسکار داشتیم و امسال هم ۲ اسکارکوالیفای داشته ایم و امیدوارم اسکار انیمیشن کوتاه امسال نسیب هنرمندان کشورم شود.
محمد خیراندیش در پایان گفت: مرکز گسترش همیشه حمایت هایی در حوزه انیمیشن داشته است ولی می خواهم در اینجا نقدی را بیان کنم و آن این است که در جشنواره ای که برگزار می کند، انیمیشن جایی ندارد و این خوب نیست. معادل همین جشنواره «سینماحقیقت» را بمبئی هند دارد که بسیار روی انیمیشن تمرکز و توجه دارد. حیف است که ما از داشتن چنین چیزهایی محروم باشیم.
امیدوارم به جای اینکه خاک، طلا، ماهی و... خود را بفروشیم، به جای اینکه درها را ببندیم، ایده هایمان را ارایه کنیم که در این صورت در قبال ورود ارز علاوه بر آنکه چیزی از دست نداده ایم، فرهنگ و تمدن ارزشمندمان را هم بازگو کرده و زنده نگه داشته ایم. در پایان از آقای حکومت این توقع را دارم که هر کاری برای برداشتن و رفع تحریم ها و شکل گرفتن ارتباط بانکی انجام دهد که هنرمندانمان بتوانند به صدور داستان های ایرانی به تمام دنیا بپردازند.