مارتین اسکورسیزی در حال و هوای جوانی / پیرمرد سریال خودش را می‌خواهد، بدون شریک و مزاحم!
مارتین اسکورسیزی در یک جلسه پرسش و پاسخ با مخاطبانش اعلام کرده دیگر نمی‌خواهد فیلم‌های عظیم با بودجه هنگفت بسازد.
این کارگردان ۸۱ ساله هر چه فیلم از سال ۲۰۰۰ به این سو ساخته، فیلم‌هایی بزرگ با بودجه‌های کلان بوده و از این میان فقط فیلم کمتردیده‌شده «سکوت» (۲۰۱۶) یک استثناء به شمار می‌آید که بودجه زیادی نداشت و پروژه‌ای شخصی بود. اما اسکورسیزی قصد دارد فیلم‌هایی کم‌خرج‌تر و جمع‌وجورتر بسازد که طبعا باعث می‌شود اختیار عمل بیشتری در پروژه مورد نظرش داشته باشد. از طرف دیگر، اگر اسکورسیزی واقعا مصر باشد که این تصمیمش را عملی کند، باید دید پروژه‌های بزرگی که او قبلا وعده ساخت‌شان را داده بود چه سرنوشتی پیدا می‌کنند؟
اسکورسیزی در همین نشست پرسش و پاسخ گفته که در حال ساخت سریالی محدود است و خودش کارگردانی همه قسمت‌ها را انجام می‌دهد، نه مانند سریال «امپراتوری بوردواک» که قسمت نخست آن به کارگردانی اسکورسیزی با بودجه ۱۸ میلیون دلار ساخته شد یا همچون سریال ۱۰ قسمتی «واینل» که اسکورسیزی پایلوت ۱۱۳ دقیقه‌ای آن را کارگردانی کرد. احتمالاً سریال در دست ساخت اسکورسیزی از طرف شبکه اچ‌بی‌او به او پیشنهاد شده، چراکه اسکورسیزی با این شبکه رابطه نزدیکی دارد.
اسکورسیزی گفته: «متوجه شدم اگر قرار باشد سریالی بسازم فقط می‌توانم قسمت‌های پایلوت را کارگردانی کنم. درمورد «واینل»، در پایان فصل اول به این نتیجه رسیدم که باید بیشتر درگیر ساخت آن می‌شدم.»
فیلم مورد انتظار اسکورسیزی «عیسی» است که ترکیبی از فیلم داستانی و مستند است و زمانی ۸۰ دقیقه‌ای خواهد داشت. اسکورسیزی گفته احتمالا بعد از فیلم «عیسی» اقتباسی از رمان «خانه» مرلین رابینسون خواهد ساخت. اسکورسیزی در این نشست اعلام کرده که واقعاً دوباره نمی‌خواهد فیلم بزرگ دیگری با صدها چیز جانبی بسازد.
هاروی کایتل، اسکورسیزی و رابرت دنیرو سر صحنه «خیابان‌های پایین شهر»
اگر واقعا اسکورسیزی نقشه متفاوتی برای فصل پایانی حضورش در سینما داشته باشد و به دنبال ساخت پروژه‌های کوچک با تولید راحت‌تر و کنترل بیشتر بر آنها باشد، شاید دو فیلم دیگری که قبلا اعلام کرده بود قصد ساخت‌شان را دارد، یعنی «شرط» و «سیناترا»، ساخته نشود. سال گذشته اسکورسیزی ایده کارگردانی «شرط» را بر اساس کتابی به همین نام نوشته دیوید گران لاس در سر داشت. همچنین خبرهایی درباره ساختی فیلمی از زندگی فرانک سیناترا با حضور لئوناردو دی کاپریو به کارگردانی اسکورسیزی منتشر شده بود.
اسکورسیزی از زمان «احیای مردگان» در سال ۱۹۹۹ فیلمی با بودجه کم نساخته و تمایل او به ساخت فیلم‌های شخصی مطمئنا برای دوستدارانش که گاه به پروژه‌های بزرگ او خرده می‌گرفتند، خبر خوشی است. او یکی از بنیان‌گذاران هالیوود نو است که اتفاقا کارش را در سینما با ساخت فیلم کم‌بودجه «کیه در منو میزنه؟» (۱۹۶۷) آغاز کرد. این فیلم با بودجه‌ای ۷۰ هزار دلاری در طول دو سال ساخته شد و ۵۰۰۰ دلار شروع کار را استاد اسکورسیزی در دانشگاه نیویورک فراهم کرد و بعد ۶۵ هزار دلار دیگر جور شد.
فیلم دوم اسکورسیزی، «باکس‌کار برتا» (۱۹۷۲)، به تهیه‌کنندگی راجر کورمن و با بودجه ۶۰۰ هزار دلاری فیلمی مفرح و با حال و هوای بانی و کلایدی بود که دست اسکورسیزی در آن برای انجام کارهایی که دوست داشت، حسابی باز بود. «خیابان‌های پایین شهر» (۱۹۷۳) هم بودجه‌ای ۶۰۰ هزار دلاری داشت ولی بیش از دو فیلم قبلی برای اسکورسیزی خوش‌یمن بود و نام او را سر زبان‌ها انداخت. «راننده تاکسی» با بودجه تقریبا ۲ میلیون دلاری گران‌ترین فیلم دوره نخست کاری اسکورسیزی محسوب می‌شود. مشتاقیم ببینیم بازگشت به سینمای ارزان چه دستاوردی برای پیرمرد که یاد سال‌های جوانی‌اش افتاده خواهد داشت.