این دور از تشدید تنش میان ایران و اسرائیل پایان گرفت اما چه بسا که دور بعدی چندان دور نباشد

راز زیمت در 23 آوریل 2024 در شورای آتلانتیک مقاله ای نوشت که ترجمه بخشهایی از آن را می خوانید:

1. حمله دمشق، ضرورتا نشان از هیچ چرخشی در راهبرد ایران در پرهیز از یک جنگ تمام عیار با اسراییل، چه رسد به آمریکا، نداده است… ایران با حمله مستقیم به اسراییل، تلاش کرد تا بازدارندگی علیه اسراییل را زنده کند، حتی به بهای یک تشدید نظامی.

2. ابراز خرسندی مقام ها و رسانه های دولتی ایران از حمله به اسراییل، می تواند نمایانگر این باشد که جمهوری اسلامی در مسیر یک موازنه با اسراییل حرکت می کند، به رغم برتری هوایی، فن آورانه و اطلاعاتی اسراییل. به نظر می رسد که رهبری ایران به این نتیجه رسیده که موقعیت ژئواستراتژیک کشور به یمن توانمندی های راهبردی بهتر، شبکه ای از نیابتی ها و حمایت روسیه و چین به تدریج بهبود می یابد.  

3. پاسخ سنجیده اسراییل به حمله 19 آوریل ایران، به دو کشور این امکان را داد که موقتا دور کنونی نزاعشان را ببندند. با اینحال، کارزار پایدار میان دو طرف بعید است که پایان پذیرد و سابقه ای که مداخلات مستقیم نظامی شان برجای گذاشته، گزینه تازه ای را روی میزِ هماوردی قرار می دهد. روشن نیست که آیا تهران پیامی را که اسراییل با واکنش اش در نظر داشت، دریافت کرده باشد یا نه؛ پیامی که اشاره به امتناع اسراییل از تن دادن به موازنه تازه با ایران داشت.

4. انتقال هماوردی ایران و اسراییل به یک فاز تازه، ریسک آفرین است. تشدید نمایان میان دو کشور در این چند هفته، درونمایه نیرومندی از بدسنجی را در نبود کانال های ارتباطی، مورد تاکید قرار داد. این خطر، حتی جدی تر هم می شود اگر ایران وضعیت کنونی اش بعنوان یک دولت در آستانه هسته ای را تغییر داده و سیاست اش را در مسیر دستیابی به سلاح های هسته ای قرار دهد. 

5. نزاع تشدیدشونده میان اسراییل و ایران، انتقال نزاع غیرمستقیم به هماوردی مستقیم و وضعیت آستانه هسته ای ایران، ارزیابی بی چون و چرای برقراری کانال های ارتباطی میان دو طرف و امکان ایجاد آنها را به یک ضرورت تبدیل کرده است- حتی اگر این کانال ها پنهان و غیرمستقیم باشد تا دو کشور بتوانند پیام های خود در زمینه تنش زدایی را منتقل کنند.

6. این تحولات همچنین باید اسراییل را ملزم سازد تا سیاست اش در قبال ایران را بازبینی کرده، یک سیاست جامع و به روز شده را در برابر تهران در پیش گیرد تا امکان واکنش موثرتر به تهدیدات جمهوری اسلامی علیه امنیت ملی اسراییل را فراهم سازد، بویژه تهدید هسته ای، تقویت نظامی و فعالیت های منطقه ای ایران.

7. برخورد با ایران، تلاش اسراییل برای کار با آمریکا و نیز کشورهای عربی را ضروری می سازد، از جمله همکاری با عربستان سعودی، مصر، اردن و امارات متحده عربی. در تقابل با نگرش تازه ایران به خاورمیانه، اسراییل باید رویکرد جایگزینی را دنبال کند- رویکردی که متمرکز بر ایجاد یک معماری منطقه ای تازه، تعمیق پیوندها با ایالات متحده و پی جویی فرایندهای عادی سازی در جهان عرب بویژه با عربستان سعودی است.

درباره نویسنده: راز زیمت Raz Zimmt ، پژوهشگر ارشد در موسسه مطالعات امنیت ملی اسراییل و مرکز اتحاد برای مطالعات ایران در دانشگاه تل آویو است. وی همچنین یک ناظر کهنه کار امور ایران در ارتش اسراییل است.