رنگ خاص این خودرو با French Racing Blue شروع شده و در انتها به Atlantic Blue می‌رسد. این ظاهر دو رنگ بیشتر با نام‌های نوشته‌شده مربوط به رویدادها و مکان‌هایی که نقش مهمی در هشت سال عرضه این خودرو داشته، تزیین شده است.

برخی از معانی نوشته‌ها عبارت‌اند از: Ehra-Lessien (جایی که به‌سرعت ۴۸۹ کیلومتر بر ساعت رسید)، پل ریکارد (جایی که آزمایش شد)، ژنو (جایی که برای اولین بار به نمایش درآمد) و Chantilly (جایی که بارها و بارها به نمایش گذاشته شد). بوگاتی همچنین اسامی Château Saint Jean و Cape Canaveral را به‌عنوان اشاره‌ای به‌جایی که مشتریان منتخب از حداکثر سرعت شیرون لذت می‌برند، ذکر کرد.

نوشته "۵۰۰" که نشان‌دهنده تعداد شیرون‌های تولیدشده در این ۸ سال است، در قسمت زیرین بال عقب، روی موتور هیولای ۸ لیتری W-۱۶ و همچنین روی قسمت مرکزی چرخ‌ها با دست نوشته‌شده است. بوگاتی فرصت را از دست نداد تا پرچم فرانسه را روی آینه‌های جانبی قرار دهد تا به محل تولد شیرون اشاره کند.

بوگاتی در مورد اینکه چه کسی نسخه نهایی شیرون را در اختیار دارد، چیزی نمی‌گوید. با توجه به نشانگرهای کناری نارنجی طرفین خودرو، شخصی از ایالات‌متحده آن را خریداری کرده است. اگرچه این خودرو از نظر فنی آخرین خودروی دارای نشان شیرون است، اما واقعاً پایان دوران شیرون نیست.

بوگاتی همچنان در حال ساخت نسخه رودستر میسترال (به تعداد ۹۹ دستگاه) و بولاید مخصوص پیست (به تعداد ۴۰ دستگاه) است که هر دو بر اساس شیرون هستند. خودروی کاملاً جدید این شرکت در ماه ژوئن با موتور تنفس طبیعی V-۱۶ به نمایش درخواهد آمد.