این زن در آن زمان دوست پسر خود را متهم به نقض «قرارداد شفاهی» بین خود کرد که او در آن موافقت کره بود زن را به فرودگاه ببرد، در خانه‌اش بماند و از سگ‌هایش مراقبت کند.
بر اساس سندی که فقط نام متقاضی و سؤال‌کننده در آن دیده می‌شود، زن با نام اختصاری «سی.ال» از دوست پسرش با نام اختصاری «اچ.جی» خواسته بود او را بین ساعت ۱۰ تا ۱۰ و ۱۵ دقیقه صبح به فرودگاه ببرد.
خانم «سی.ال» به دادگاه گفت پس از آنکه دوست پسرش نتوانست او را به فرودگاه برساند، پروازش را ازدست داده است، موضوعی که باعث شد تا متحمل هزینه‌های اضافی مانند خرید بلیط جدید و همچنین گذاشتن سگ‌هایش در یک مرکز نگهداری شود.
این دو نفر به مدت شش سال و نیم تا زمان اختلافشان شریک زندگی هم بوده‌اند.
دادگاه برای رسیدگی به این شکایت، بررسی کرد که آیا دوست پسر این زن قراردادی برای بردن او به فرودگاه و مراقبت از سگ‌هایش بسته است یا خیر.
دادگاه همچنین بررسی کرد که آیا این دو نفر قراردادی را منعقد کرده‌اند که در آن دوست پسر این زن گفته باشد هزینه سفرش با کشتی را می‌پردازد یا خیر.
خانم «سی.ال» گفت که هزینه بلیط کشتی خود و شریک زندگی‌اش را برای این سفر پرداخت کرده است و اینک تقاضا دارد پول بلیط به او برگردانده شود.
مشروط به صحت هر دوی این موارد، دادگاه بررسی کرد که آیا دوست پسر این زن قرارداد ادعایی را نقض کرده است یا خیر.
دادگاه در نهایت نتیجه گرفت که برای قابل اجرا بودن یک توافق، به وجود یک رابطه الزام‌آور قانونی نیاز است که در مورد خانم «سی.ال» و آقای «اچ.جی» صدق نمی‌کند.
تصمیم دادگاه در ماه مارس گرفته شد، اما در نهایت روز پنج‌شنبه اعلام شد.
ثبت دیدگاه