آمریکا در حرف و عمل، از اسرائیل می خواهد که پس از حمله ایران، خویشتنداری کند

هوارد لافرانچی در کریستین ساینس مانیتور در تاریخ 15 آوریل 2024 مقاله ای نوشت که ترجمه آنرا می خوانید:

 همه مقام های آمریکایی می دانند که هر یک موشک از بیش از صد موشک بالستیک ایران که بر زمین اصابت می کرد، می توانست تلفات و خسارات وحشتناکی به بار آورد و جنگ غزه را به یک درگیری گسترده تر منطقه ای با پیامدهای غیرقابل پیش بینی تبدیل کند.

دولت بایدن، پس از یک تلاش تدافعی توانمند و جمعی برای خنثی کردن بارش موشک های ایران، اکنون امیدوار است که پیام "حمایت آهنین" از اسراییل بتواند از تشدید جنگ غزه به سمت یک درگیری منطقه ای جلوگیری کند.

 در انتهای داستان، اسراییل از حمله ایران بدون آسیبی سر برآورد- نتیجه ای که برتری نظامی اسراییل و شرکایش و هماهنگی بدون رقیب آنها را نشان داد. اما گذشته از همه اینها، موفقیت در خنثی کردن این موشک های بالستیک بود که سرشت کارسازِ حمایت شرکای بین المللی از اسراییل را در عبور از تنش های یک همسایگی خصم آلود، پر رنگ ساخت. حتی اردن و تا حدودی عربستان سعودی هم در این چتر دفاعی با آمریکا و دیگر شرکایش همکاری کردند.

 با توجه به این نمایش همبستگی بین المللی است که آمریکا و دیگران امیدوارند اسراییل آن را در ارزیابی های خود برای واکنش به حمله ایران و نیابتی هایش در نظر بگیرد. یک مقام ارشد کاخ سفید می گوید: "هیچ کس نمی خواهد از نردبان تشدید بالا برود. خنثی کردن حمله ایران، یک دستاورد فوق العاده از توان نظامی و مشارکت شرکای ائتلاف بود. در حرکت به جلو، نیازمند آن هستیم که این نکته را در نظر داشته و به آن اندیشه کنیم."

 برخی تحلیلگران می گویند که ناکامی ایران در وارد کردن آسیبی جدی به اسراییل، یک شکست برای تهران است. برخی دیگر می گویند که رژیم ایران آنچه را در نظر داشت، پیاده کرد آنهم با نشان دادن اینکه می تواند از قلمروی خود به اسراییل حمله کند.

 اما بایدن هم به نتانیاهو تاکید کرد که چنین حمایت قاطع بین المللی به رهبری آمریکا در کار نخواهد بود اگر اسراییل تصمیم بگیرد به گونه ای علیه ایران تلافی کند که خطر فروکشیدن منطقه به یک جنگ بزرگتر را در بر داشته باشد، تحولی که هیچ کس خواهان آن نیست.

 این وضعیت، اسراییل را در وضعیتی قرار می دهد که میان رویکرد تاریخی اش یعنی نمایش قدرت و تلافی شدید در پاسخ به هر تجاوزی، با اهمیت حفظ حمایت "آهنین" بین المللی، سبک سنگین کند. پیش از حمله ایران، آن حمایت کمرنگ می شد چرا که اسراییل در حال مجازات حماس و غیرنظامیان فلسطینی در غزه بود.

 دیپلمات ها و تحلیلگران بین المللی می گویند که اسراییل ناچار است دو فاکتور کلیدی را در نظر بگیرد: نخست، آیا می تواند عدم پاسخ به چنین حمله ای را، که نخستین مورد در تاریخ اسراییل هم هست، تحمل کند؟ حمله ای که هرچند ناموفق اما توانایی ایران و اراده اش را برای سرشاخ شدن با اسراییل نشان داد. دوم، آیا حفظ حمایت بین المللی، بر سیاست دفاعی اسراییل از زمان بنیانگذاری اش رجحان دارد؛ سیاستی که بر تلافی هرگونه حمله ای، در مواردی حتی با قدرت بیشتر، تمرکز دارد؟

 به گزارش رسانه های اسراییلی، در نشست یکشنبه کابینه جنگی اسراییل، درخواست برخی اعضا برای حملات تلافی جویانه فوری علیه ایران، کنار گذاشته شد. کابینه جنگی دوباره روز دوشنبه جلسه داشت که نشان از نهایی نشدن تصمیم دارد.

 بنیامین فریدمن، مدیر اندیشکده اولویت های دفاعی در واشنگتن، می گوید که اسراییلی ها خواهان درگیر شدن در یک رویارویی "بزن- بزن" در برابر ایران نیستند، بنابراین ممکن است فضایی برای احتیاط وجود داشته باشد. ممکن است بگویند پاسخ می دهیم اما سپس در همان سطحی عمل کنند که سالها علیه ایران عمل کرده اند، مثل هدف گرفتن افسران سپاه پاسداران و ترور دانشمندان هسته ای ایران.